cytat, cytat dnia, czytam, dzień, książki, Recenzje, sprzedam, zapowiedź, życie

Trzy trupy – recenzja


Opowieść jest o Joannie ,która po dłuższej przerwie wracamy do pracy w policji. Zaczyna prowadzić śledztwo w sprawie zabójstwa księgowych. Są również poruszone tematy związane z wydarzeniami ,które spodobały rezygnacji z pracy przez Joannę.
Joanna nasza główną bohaterką jest dojrzałą kobietą, która ma rodzinę i naprawdę lubi są prace. Jest dla mnie bardzo problemowa , jej zachowanie jest bardzo zmienne i czasami dziwnie. Wydarzenia z jej poprzedniego śledztwa zmienili ją. Inni bohaterowie są bardzo mało wykreowani, słabo ich poznajemy i są papierowi. Samo śledztwo jest w większości nudne i nie możemy razem z bohaterami rozwiązywać go .Żaden z śladów nie doprowadzą do odpowiedzi. Trzy zbrodnie w ogóle nie mają nic ze sobą wspólnego. Wiele innych mało ważnych wątków w powieści ,były niepotrzebne dla fabuły i strasznie nudne i nic nie wnosiły. Policjanci cały czas wykonują te same czynność, przesłuchują te same osoby co jest nudne. Jest wiele powtórzeń.
Sprawy związane z prowadzeniem firmy czy księgowości są dobrze przedstawione jest to jeden z ciekawszych rzeczy w książce. Humor i żarty w powieści są słabe i w najmniej odpowiednich momentach. W ogóle nie śmieszy. Pierwsze strony książki zainteresował mnie ,ale jak coraz bardziej wgłębiamy się w historii to coraz bardziej się nudzimy. Bardzo czekałam na jakąś akcję lub ważny trop lecz wszystko co się dowiedzieli było mało ważne. Czasami myślałam,że śledztwo prowadzą młodzi niedoświadczeni ludzie,a nie policjanci.
Książka jest fajnie wydana. Białe kartki , duże litery, okładka jest miękka.
Ocena 💜💜💜💜💜 5/10

Zwykły wpis
Bez kategorii, cytat, cytat dnia, czytam, dzień, ebook, książki, życie

Cytat dnia

Jej rodzice mawiali, że strach rośnie w miejscach nieoświeconych przez wiedzę. Może gdyby zdobyła więcej wiedzy, przestałby ją dręczyć strach. Mogłaby zostać naukowcem lub wykładowcą na uczelni… Kimś, kto spędza życie, wypalając ciemną niewiedzę światłem wiedzy.

Pozłacane wilki

Zwykły wpis
czytam, dzień, ebook, książki, Recenzje, zapowiedź, życie

Kroniki zbrodni. Tajemnicze zaginięcia, seryjni mordercy, sprawy, które wstrząsnęły Polską XXI wieku Monika Całkiewicz Robert Ziębiński

Jak tytuł wyjaśnia, są to kroniki zbrodni. Są opisane tu kilka interesujących i problematycznych spraw kryminalnych, z którymi miała problem Polska policja w XXI wieku. Mamy trzy części: sprawy, które nie zostały wyjaśnione do dziś, zbrodnie z miłość i zabójstwa seryjnych morderców. Książka jest napisana w formie wywiadu z panią prokurator, która przedstawia nam sposób działania zbrodniarzy.Gdy przyszła do mnie niespodziewanie  to pomyślałam, że  ona mnie w ogóle nie zaciekawi, bo ja nie czytam takich książek, lecz zaczęłam czytać. Początek mi się bardzo podobał, jest to wprowadzenie i wyjaśniane jest nam w nim kilka pomocnych kwestii. Później są przedstawione zbrodnie bardzo szczegółowo i łatwy do zrozumienia sposób. Było różnie niektóre podobały mi się bardziej inne mniej, lecz każda z nich była inna, można się było wciągnąć. Podobało mi się również elementy związane z pracą policji i zmiana ich metod i prawa na przestrzeni lat. To, co mi się najbardziej podobało to, odpowiedzi pani prokurator na pytania związane z jej pracą np. czym jest zabójstwo w afekcie lub czy istnieje zbrodnia doskonała. Podobało mi się, że możemy lepiej poznać pracę i możliwości policji.Ocena 💜💜💜💜💜💜💜 7/ 10Jeśli lubisz kryminały lub książki sensacyjne to, zainteresuj się tą pozycją, a może Ci się spodoba 🙂Pozdrawiam

Zwykły wpis
cytat, cytat dnia, czytam, dzień, ebook, książki, Recenzje, sprzedam, zapowiedź, życie

Dusze z ciemności i światła Tom I – recenzja

 
Jest to początek serii ŚMIERĆ ŻYJE
W powieści jest przedstawiony świat fantastyczny Derre. Świat ten był miejscem, gdzie walczyli między sobą Demony i Anioły wiele lat temu. Najniebezpieczniejszego demona Żniwiarza uwięzili w magicznym kamieniu, co spodobało się uwięzienie go na tysiące lat. Po latach grupa osób udała się do twierdzy, by odszukać miecza, w którym znajduje się kamień z duszą demona. Omen i Tenebris brali udział w wyprawie, która nie sączyła się dobrze dla nich. Będzie ona miała później duże konsekwencje.
Najlepsze co jest w książce to opisy i styl pisowni. Przez historię się płynie, jest napisany tak pięknym i spójnym językiem, który zachwyca od pierwszej strony. Jest napisana w 3 osobie, więc możemy poczuć się jakby ktoś nam to wszystko, opowiadał. Wszystkie opisy miejsc, osób, przyrody, walk są bardzo ciekawe i dokładne. Możemy wszystko sobie wyobrazić i wczuć się w historię. Akcja powieści toczy się przez wszystkie rozdziały, nie było rozdziału ani wątków, które by mnie zabrudziły.
To, co mi się nie podobało w książce to niektóre zachowania bohaterów. Mimo że są świetnie nam przedstawieni to nie za bardzo, można ich polubić. Tenebris była czasami irytująca i zachowywała się niemądrze i czasami uważała się za najlepszą od innych, co było niefajne podobnie, jest z Omenem. Ich wspólne rozmowy są dziwne i sztuczne, ale jest mało dialogów, książka opiera się na opisach. Czasami zachowywali się dziecinnie, a ich zachowanie przy poważnych sytuacjach takich jak bitwa/wojna było mało poważne.
Mimo irytujących bohaterów ta  książka jest warta przeczytania
Ocena 💜💜💜💜💜💜💜7/10

Zwykły wpis